رابعه بلخی
ز بس گل که در باغ مأوا گرفت
چمن رنگ ارژنگ مانا گرفت
شبم نافۀ مشک تبت نداشت
جهان بوی مشک از چه معنا گرفت
مگـر چشم مجنون به ابر اندر است
که گل رنگ رخسار لیلا گرفت
به می ماند اندر عقیقش قـدح
سرشکی که در لاله مأوا گرفت
قدح گـیر چندی و دنیا مگـــیر
که بدبخت شد آنکه دنیا گـرفت
سـر نرگس تازه از زر و سیم
نشان سر تاج کسری گرفت
چو رهبان شد اندر لباس کبود
بنفشه مگر دین ترسا گرفت؟
برچسب: ،
امتیاز:
بازدید:
