کیستی که من
این گونه به اعتماد
نام خود را
با تو می گویم
کلید خانه ام را
در دستت می گذارم
نان شادی هایم را
با تو قسمت می کنم
به کنارت می نشینم و بر زانوی تو
اینچنین آرام
به خواب می روم؟
کیستی که من
اینگونه به جد
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می کنم؟
برچسب:
،
بازدید:
+ نوشته شده:
۷ اسفند ۱۳۹۸ساعت:
۰۶:۳۲:۱۸ توسط:ابوالقاسم کریمی موضوع:
نظرات (0)
