من آفتاب درخشان و ماه تابان را
بهین طراوت سرسبزی بهاران را
زلال زمزمۀ روشنان باران را
درود خواهم گفت
صفای باغ و چمن
دشت و کوهساران را
و من چو ساقۀ نورسته
باز خواهم رُست
و در تمامی اشیاء پاک تجریدی
وجود گمشده ای را
دوباره خواهم جُست.
برچسب:
،
بازدید:
+ نوشته شده:
۷ اسفند ۱۳۹۸ساعت:
۰۶:۳۱:۵۱ توسط:ابوالقاسم کریمی موضوع:
نظرات (0)
