خیره در چشمانت که می شوم
بوی خاک آفتاب خورده به مشامم می رسد
گم می شوم در گندم زار
میان خوشه ها ...
بال به بال شراره های سبز
در بیکران ها به پرواز در می آیم
چشمان تو چون تغییر مداوم ماده
هر روز پاره ای از رازش را می نماید
اما هرگز
تن به تسلیمی تمام نمی دهد.
برچسب:
،
بازدید:
+ نوشته شده:
۷ اسفند ۱۳۹۸ساعت:
۰۶:۲۹:۱۰ توسط:ابوالقاسم کریمی موضوع:
نظرات (0)
