نه تو مانی و نه اندوه و نه هیچ
یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم، و
به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت
غصه هم میگذرد
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد
ماند
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود، جامه اندوه
مپوشان هرگز
برچسب:
،
بازدید:
+ نوشته شده:
۷ اسفند ۱۳۹۸ساعت:
۰۶:۲۵:۴۴ توسط:ابوالقاسم کریمی موضوع:
نظرات (0)
